Heiligeweg 28a
Harlingen
In de dertiger jaren verhuizen Aäron en Grietje de Vries naar Heiligeweg 28a: een garage met bovenwoning. Grietje mag graag koken en bakken en heeft planken vol weckflessen met allerlei geconserveerde groenten en vruchten.
Hier schon mal ein Vorgeschmack
Van 'butterkoek' en dooie mollen
In de dertiger jaren verhuizen Aäron en Grietje de Vries naar Heiligeweg 28a: een garage met bovenwoning. Grietje mag graag koken en bakken en heeft planken vol weckflessen met allerlei geconserveerde groenten en vruchten. Op ‘sjabbes’-avonden deelt ze vaak zelfgebakken ‘butterkoek’ uit. Vader Aäron draagt onder zijn zwarte schipperspet een grote witte snor met gele punten. Op sabbath en Joodse feestdagen gaat hij in traditionele gebedskledij naar de synagoge.
Zoon Bennie is een knappe verschijning, die kennis krijgt aan de christelijke Annie. ‘Twee geloven op één kussen, daar komt de duivel tussen’, klaagt Annies moeder. Maar Bennie reageert ad rem: ‘Dan kruip ik Annie zo dicht an, dat de duivel er niet tussen kan!’ Uiteindelijk blijft Benjamin echter ongetrouwd, net als zijn zus Klara. Van de vijf kinderen blijven zij tweeën bij hun ouders wonen.
Vader De Vries handelt eerst in paarden, voornamelijk Russische Keddes en Shetlandse pony’s. Hij loopt er vrijdags mee naar de markt in Leeuwarden: 25 kilometer heen en ’s middags hetzelfde stuk terug. Later handelt hij ook in lompen en oude metalen. Daarnaast zijn beenderen een bron van inkomsten. Vader haalt ze op bij slagerijen, om knopen van te maken. Ook betaalt vader drie tot vijf cent voor dooie mollen. Hij spijkert de velletjes achter het huis op plankjes, om later gebruikt te worden voor bontjassen. Met katten-, hazen- en konijnenvellen doet hij hetzelfde – echt aangenaam ruikt het niet!
Als eerste van het gezin wordt Benjamin 30 september 1942 in Auschwitz vermoord. Zijn ouders Aäron en Grietje volgen op 23 november en Klara op 20 maart 1943 in Sobibor.
Standorte
Alle Standorte anzeigen-
Fusillade aan de Woudweg
Fusillade aan de Woudweg
De fusillade in Dokkum is de grootste fusillade geweest tijdens de Tweede Wereldoorlog in Friesland. Een bloedig dieptepunt in de steeds hardere strijd tussen de Duitse bezetter en het verzet.
Het gaat om een wraakactie: drie dagen eerder overvalt het verzet bij het dorp De Valom een auto van de Sicherheitsdienst (SD) met daarin een belangrijke gevangene, in de hoop deze te bevrijden. Bij het vuurgevecht dat ontstaat komen een Duitse SD-er en zijn Belgische chauffeur om het leven.
Artur Albrecht, SD-chef in Friesland, is furieus en wil volgens een getuige Dokkum 'van de kaart van Nederland laten verdwijnen'. Zijn meerderen van de SD-Dienststelle in Groningen geven hem hier echter geen toestemming voor. In plaats daarvan worden twintig gevangenen uit gevangenissen in Friesland en Groningen gehaald en meegenomen naar een weiland aan de Woudweg in Dokkum.
De burgemeester van de stad is zelfs van huis gehaald om toe te kijken. De mannen moeten op een rij gaan liggen in de sneeuw. In groepjes van vijf worden ze naar voren geroepen. Dan klinken er schoten. De lichamen van de slachtoffers moeten een etmaal blijven liggen in de sneeuw, als afschrikwekkend voorbeeld voor de bevolking. De slachtoffers zijn Friezen en Groningers. Sommigen zijn actief in het verzet, anderen zijn Todeskandidaten.
Aan de Woudweg in Dokkum herinnert een monument aan het drama. Jaarlijks is er bij dit monument een kranslegging waarbij leerlingen van scholen in Dokkum worden betrokken.
Verschillende leden van het vuurpeloton worden na de oorlog berecht voor hun betrokkenheid bij de fusillade en krijgen de doodstraf. Zo ook Artur Albrecht. Hij wordt op 21 maart 1952 gefusilleerd op de Waalsdorpervlakte. Het is het laatste doodvonnis dat in Nederland wordt voltrokken.
Dokkum op de Dam
Enkele jaren later, op 4 mei 1956, onthult koningin Juliana het Nationaal Monument op de Dam in Amsterdam. Het monument speelt een centrale rol bij de jaarlijkse Nationale Dodenherdenking op 4 mei die ook altijd wordt bijgewoond door het staatshoofd.
In het monument zijn elf urnen opgenomen met daarin ‘in bloed gedrenkte aarde’. Aarde afkomstig van van strijd- en fusilladeplaatsen uit de elf provincies. Later is ook een 12e urn met aarde uit Nederlands-Indië (het huidige Indonesië) toegevoegd.
Voor het vullen van de Friese urn is aarde gehaald uit de omgeving van Kornwerderzand, strijdtoneel in de meidagen van 1940. Ook is aarde gehaald van fusilladeplaatsen, waaronder de Woudweg in Dokkum en Dronrijp waar op 11 april 1945, een paar dagen voor de bevrijding nog dertien mensen zijn gefusilleerd.
-
B&B Pension Op 'e Koai - Vliegtuigkamer
B&B Pension Op 'e Koai - VliegtuigkamerSofort buchbar
In der Nachbarschaft
Alle Routen ansehen-
Waddenzeedijk - Herbaijum | Elfstedenpad: etappe 9
Waddenzeedijk - Herbaijum | Elfstedenpad: etappe 9(18.0 km)Kimswerd