Visvijver forel for all
St.-Annaparochie
Een forel uit Het Bildt, nog beter dan in’t wild! Het hele jaar geopend. Door de ruime opzet is de vijver ook heel geschikt voor vliegvissers.
Hier schon mal ein Vorgeschmack
Das könnte dich auch interessieren
Onze forellenvisvijvers liggen vlakbij camping De Blikvaart tussen Berlikum en St. Annaparochie in het Noorden van Friesland. De grote vijver is 150 m lang en 70 m breed, 2 tot 3 meter diep en heeft een speelse vorm met enkele eilanden en bruggetjes.
Door de ruime opzet is de vijver ook heel geschikt voor vliegvissers. Verder zijn alle gangbare aassoorten toegestaan incl. blinkers mits met single hook. Bij aankomst melden bij receptie in de blokhut. Auto parkeren op parkeerterrein bij de vijver of het aangegeven parkeerterrein bij de boerderij.
Betreden van het terrein is op eigen risico. Wij zijn niet verantwoordelijk voor diefstal van uw eigendommen. Honden niet toegestaan. Afval e.d. graag in de prullenbakken deponeren.
Bij vertrek graag afmelden en afrekenen. Voor het vissen in onze vijvers is geen vergunning of vispas nodig.
Vissen
Vissen met 1 hengel per persoon. Voor een tweede hengel geldt een meerprijs van 50 %. Het voeren van de vissen is niet toegestaan. Niet gehaakte vis mag niet worden geschept. Vissen met blinker is alleen toegestaan met enkelvoudige haak. Gevangen forel mag niet worden teruggezet in de vijver. Slachten van de vis mag alleen op ‘slachttafel’ bij blokhut. Overgebleven aas niet in de vijver deponeren.
Eventueel gevangen graskarpers of steuren onmiddellijk terugzetten! Deze zijn voor het onderhoud van de vijvers.
Hier finden Sie Visvijver forel for all
Hemmemaweg 129076 PH St.-Annaparochie Route planen
vanaf jouw locatie
-
Gedicht: Gean de striid oan al is it miskien ek mei it ferkearde wapen | Janneke Spoelstra
Gedicht: Gean de striid oan al is it miskien ek mei it ferkearde wapen | Janneke Spoelstra
-
Kornwerderzand - Afsluitdijk - Vogelkijkpunt
Kornwerderzand - Afsluitdijk - Vogelkijkpunt
-
De sluis van Alde Leie
De sluis van Alde Leie
(beluister hier het audioverhaal)
Hoe hou je het water op hoogte in een poldervaart, terwijl de schepen er ook door moeten? Met een schutsluis natuurlijk. Hier zie je het lage waterpeil aan de ene kant, het hoge peil aan de andere kant. Polder en boezem, de aan elkaar verbonden kanalen en meren in Friesland met hetzelfde streefpeil van 0,52 meter onder NAP, komen hier dus bij elkaar.
Bij deze in 2013 aangelegde Anita Andriessensluis kun je goed zien hoe zo'n schutsluis werkt. In dit geval met slechts één druk op de knop. Je vaart de sluis in als de schuiven openen en zorgt dat ze achter je sluiten. Je wacht tot het water op niveau is in de sluis en vaart verder als de deuren voor je openen. Simpel.
De trekvissen die bij Zwarte Haan het binnenwater inzwemmen kunnen hier door de vispassage naar de Friese boezem, net als bij Wier. De sluis van Alde Leie is terug, zou je kunnen zeggen, want vanaf ongeveer 1300 was hier ook al een sluis. Houten restanten en walbeschoeiingen zijn in de jaren zeventig van de twintigste eeuw in de bodem achter het café gevonden, toen er riolering werd aangelegd.
Die sluis was destijds heel belangrijk voor het dorp De Leije, dat aan de oever van een oude zeeslenk van de Middelzee lag. Er werd niet alleen water in zee geloosd, ook schepen konden hier in en uit. En door die zeehaven-functie was het een drukte van jewelste. Er werd dag in dag uit gehandeld in zuivel en vee, turf, hout en bier.
Toen het achterliggende Bildt in 1505 werd ingepolderd, was het gedaan met de economische bloei van het dorp. De sluis werd een binnensluis en De Leije veranderde in Oude Leije. De Leistervaart werd lange tijd nog wel gebruikt, maar in de jaren zeventig van de vorige eeuw kwamen er dammen en werd het stil op het water. Met de komst van de nieuwe sluis, onderdeel van het bevaarbaar maken van de Noordelijke Elfstedenvaarroute, varen hier weer bootjes door het dorp, zoals dat eeuwenlang gebeurde.
Ingesproken door:
Fotograaf Linette Raven ontwikkelt het liefst grote series met monumentale portretten van mensen uit een bepaalde omgeving/beroep. Haar contact met Joop Mulder dateert al van 2001, toen ze samen met hem voor Oerol 2002 t/m 2007 het project 'Fan twae kanten’ ontwikkelde en presenteerde. Er volgende nog vele projecten.
“Joop was een vanzelfsprekende aanwezigheid in mijn leven, hij was er gewoon.. zoals het hoort. Hij bood mij ruimte en zijn vertrouwen. Samen in de auto touren door het landschap van Terschelling of Friesland en maar ideeën spuien, een uitsmijter en weer door. Het was een unieke ervaring, met Joop als creatief pionier mee te mogen reizen. Zijn gunfactor, zijn creatieve geest en zijn blauwe twinkelogen altijd aan. Bij het elkaar weer zien, het ’hi meissie’. Later bleek niet alleen bij mij, zo mooi, allemaal dezelfde warme begroeting plus zachte-snor omhelzing.Dat was Joop. Voor nu vanzelfsprekend en vaak aanwezig in mijn gedachte.”
Dit verhaal is onderdeel van de route Gemalen Verhalen van Sense of Place
