Gruno rijwielen
Harlingen
Begin 20ste eeuw is dit hoekpand een uitgelezen plek voor een ‘reclamebord’, want de Brouwersstraat en de Rozengracht vormen dan de zuidelijke invalswegen naar de binnenstad. Na de aanleg van de Afsluitdijk in 1932 wordt het verkeer intensiever en r...
Hier schon mal ein Vorgeschmack
Das könnte dich auch interessieren
Begin 20ste eeuw is dit hoekpand een uitgelezen plek voor een ‘reclamebord’, want de Brouwersstraat en de Rozengracht vormen dan de zuidelijke invalswegen naar de binnenstad. Na de aanleg van de Afsluitdijk in 1932 wordt het verkeer intensiever en rijdt bijvoorbeeld de autobus vanuit Alkmaar vanaf de zeedijk via deze kruising de stad in. Middenstanders, maar ook bedrijven van buiten de stad, geven plaatselijke schilders de opdracht voor het schilderen van een muurreclame. Men huurt daarvoor van de huiseigenaar voor een bepaald bedrag een aantal vierkante meters. Zodoende staan op de zijgevel van dit huis vaak meerdere muurreclames zoals van de Fa. Gebr. Hoeksema, een Stoomververij en Chemische Wasscherij, Van Houten's Cacao en dus van Gruno.
Gruno is een Nederlandse fabrikant van fietsen, gevestigd in Winschoten. Of het nu door de goede marketing komt of door de eersteklas rijwielen, feit is dat het bedrijf één jaar na de start in 1897 al veertig man aan het werk heeft. In 1899 presenteert Gruno al een gemotoriseerde driewieler en een rijwiel met hulpmotor. Het bedrijf blijft tientallen jaren voorop lopen: er komen octrooien voor veiligheidsbouten en roestwerend lakken, voor verchromen en een bevestigingsnok voor de dynamo op de voorvork. Maar na ruim honderd jaar valt begin 21ste eeuw toch het doek.
-
Molkwerum - Bocht van Molkwerum - Vogelkijkhut Swan
Molkwerum - Bocht van Molkwerum - Vogelkijkhut Swan
-
De sluis van Ouwe Syl
De sluis van Ouwe Syl
(beluister hier het audioverhaal)
Waar anders dan hier spreek je af met dorpsgenoten? Op de 'pyp' natuurlijk: de brug over de zijl, de sluis. De sluis is het natuurlijke middelpunt van Oudebildtzijl. Het dorp dankt zijn ontstaan én naam aan de sluis. In het Bildtse dialect dat hier gesproken wordt: Ouwe Syl.
De sluis – van hout - wordt in 1507 in de pas aangelegde vijftien kilometer lange dijk getimmerd en is onderdeel van een grootschalige inpoldering. 'Skep foor skep' veroveren arbeiders hier land op zee, de vroegere monding van de Middelzee om precies te zijn. De sluis, op de plek waar de Oude Rij in zee stroomt, zorgt voor afwatering van de vruchtbare polder. Schepen kunnen via de schutsluis naar de Waddenzee en terug landinwaarts. Aanleggen kan bij de kolk, een klein haventje achter het café.
Een eeuw later, rond 1600 is alweer land aangeslibd en komt er een nieuwe afwateringssluis twee kilometer noordwaarts: de Nije Syl (de nieuwe zijl, sluis), waar ook een gehucht ontstaat. Het dorp met de oude sluis verandert dan van Bildtsyl naar Ouwe-Syl.
Toch is de sluis van het oude Bildt nog steeds onderdeel van de waterkering. De dijk functioneert namelijk nog als slaperdijk, een reservedijk dus. De eikenhouten deuren die je in de sluis ziet hangen kúnnen het water tegenhouden. Ze zijn in 2006 geplaatst omdat de oorspronkelijke deuren waren verdwenen. Tot die tijd lagen er tientallen balken achter het café, die in geval van nood in de sluis geschoven konden worden.
De Sylsters zullen tegenwoordig niet wakker liggen van hoog water. Een paar eeuwen geleden was dat wel anders. Als er tijdens Kerst 1717 een stormvloed over de kust raast bijvoorbeeld. Het zoute zeewater dreigt de polders in te stromen en de sluis begeeft het bijna. De heldhaftige timmerman Krelis Anne laat de Sylsters als de wiedeweerga een huis afbreken en het puin in de sluis storten. Het dorp is gered, net als het achterland. Iemand die goed bevelen uit kan delen staat hier op 'e Syl nog altijd bekend als iemand die 'ken kommendere als Baas Krelis.'
Ingesproken door:
Als architect leeft Alex van de Beld tussen twee werelden; de wereld van het landschap en de natuur, met daarnaast de wereld van de kunst en de cultuur. Alex werkt al zijn hele leven om die werelden te verbinden. Dat is volgens hem nu meer dan ooit nodig, willen we een nieuwe toekomst ontwerpen.Alex leerde Joop Mulder in de aanloop naar 2018 kennen. “Joop was iemand die verschillende culturen bij elkaar bracht, zoals een sluis water met elkaar verbindt. Dat is meer en meer nodig om een inspirerende leefomgeving te maken waarin iedereen zijn plek vindt. Daarom zullen we Joop Mulder missen. Maar we gaan met zijn mentaliteit, creativiteit en zijn sense of place aan de slag voor het landschap van de toekomst.”
Dit verhaal is onderdeel van de route Gemalen Verhalen van Sense of Place
