Firma J. Zijlstra Hzn.
Harlingen
Van 1920 tot ongeveer 1975 is in dit hoekpand een zaak in levensmiddelen gevestigd. De firma J. Zijlstra Hzn. zet in de loop der jaren verschillende muurreclames op de zijgevel: soms eenvoudige, maar ook wel in prachtige art-decostijl. Op oude ansic...
Hier schon mal ein Vorgeschmack
Das könnte dich auch interessieren
Van 1920 tot ongeveer 1975 is in dit hoekpand een zaak in levensmiddelen gevestigd. De firma J. Zijlstra Hzn. zet in de loop der jaren verschillende muurreclames op de zijgevel: soms eenvoudige, maar ook wel in prachtige art-decostijl. Op oude ansichten is ook een reclame van een vrouw in klederdracht te zien. Vrouwen in klederdracht worden aan het begin van de 20ste eeuw vaak ingezet voor het aanprijzen van levensmiddelen. Ze stralen degelijkheid en vertrouwen uit naar de klanten. Merken die hiervan gebruik maken zijn bijvoorbeeld Van Houten cacao, Soda en Blooker chocolade. In 1920 schrijft de Harlinger Courant over de heropening van de verbouwde zaak onder meer: ‘Het geheel heeft een grootsch aanzien en ook inwendig is de inrichting daarmee in overeenstemming, terwijl het de stad een fraaier aanzien geeft. Alles getuigt er van dat men zich beijverd heeft de zindelijkheid te bevorderen. In den stijl van het geheel is ook de gaskroon. De aannemer en uitvoerder hebben alle eer van hun met zeer veel smaak daar neergezet stuk werk.’
Vóór de muurschildering in 2003 gerestaureerd kan worden moet duidelijk zijn wat de vrouw op de schildering nu eigenlijk aanprijst. Is het een pak cacao? Is het koffie van Douwe Egberts? Uiteindelijk brengt een afbeelding uit de Nieuwe Haarlemsche Courant van 5 november 1929 duidelijkheid: het is een pak suiker.
-
Gedenksteen voor Gesneuvelde Canadezen
Gedenksteen voor Gesneuvelde Canadezen
De ‘Gedenksteen voor Gesneuvelde Canadezen’ in de buitenmuur van de Martinikerk in Sneek is opgericht ter nagedachtenis aan de zes Canadese militairen die kort na de bevrijding van de stad zijn gesneuveld. De namen van de zes slachtoffers luiden: A. Cockburn, W.L. Jackson, G.W. Ouderkirk, H.H. Pennell, Fr.R. Shepherd en S.W. White. De militairen maakten deel uit van The Queen’s Own Rifles of Canada. Zij sneuvelden op 15 en 16 april 1945 tijdens krijgshandelingen in de omgeving van het dorp Wons, bij de Afsluitdijk. Op 17 april 1945 zijn de gesneuvelde militairen begraven op de Algemene begraafplaats te Sneek en op 25 maart 1946 herbegraven op het Canadese ereveld te Holten.
Op 16 april 1945 waren grote delen van Friesland bevrijd. In het westen en zuidwesten van de provincie was het zover nog niet. Enkele duizenden Duitse soldaten hadden zich verzameld in de Friese havenplaatsen en rond de Afsluitdijk. Zij probeerden nog de oversteek te maken naar Noord-Holland dat nog stevig in Duitse handen was.
De Canadezen wilden voorkomen dat de Duitsers zich in Noord-Holland verder versterkten. Mede daarom zetten zij vanaf 16 april de aanval in op de Kop van de Afsluitdijk. De infanterie van Queens Own Rifles of Canada was één van de eenheden die hierbij betrokken was. Op 16 april vertrokken zij vanuit Bolsward in de richting van de Afsluitdijk, ondersteund door tanks van de Sherbrooke Fusiliers.
In het open Friese landschap waren de Canadezen op de weg erg zichtbaar en dus kwetsbaar. Vlak voor een brug bij Hayum openden de Duitsers het vuur. De Canadees Orville Cook zat in één van de voorste voertuigen. Over wat er daarna gebeurde schreef hij het volgende:
"Ik zat eerst rechts, maar kwam later in het linker compartiment van onze carrier. Dat was mijn geluk. Bij de strijd met de Duitsers die volgde, was ik de enige die niet geraakt werd. Ze lieten ons ver komen en schoten drie keer raak. Er kwam rook uit het rechter compartiment van mijn carrier. Ik sprong eruit en ben naar de andere kant gerend om de sergeant eruit te halen en hoe ik dat voor elkaar kreeg, weet ik niet meer. Ik legde hem op de weg. De bestuurder was de volgende die ik eruit haalde en op de weg neerlegde. Ik heb ze beiden morfine toegediend en gaf ze een sigaret.
De sergeant zei: ga terug en vertel de A compagnie waar het vuur is en 'make sure they get those jerry (Duitse) bastards for this one'. De soldaten in de voorste carrier waren op slag dood.”
De Duitsers hadden aan de westkant van de brug verschillende stukken luchtafweergeschut verdekt opgesteld. De licht gepantserde carriers waren niet opgewassen tegen de 20 mm. en 40 mm. granaten. In het voorste voertuig sneuvelden Alexander Cockburn, Walter Leslie Jackson, Gordon William Ouderkirk, Harry Horace Pennell en Walter Samuel White. Verder vielen er aan Canadese kant ook meerdere gewonden waaronder de mannen in het voertuig van Orville Cook.Vrijwel direct nadat duidelijk was waar het Duitse geschut stond opgesteld rekenden de Queens of Own Rifles samen met enkele tanks van de Sherbrooke Fusiliers alsnog af met de Duitse weerstand. De resterende verdedigers gaven zich uiteindelijk over.
De gevechten bij Wons en Pingjum zouden de laatste plek zijn waar soldaten van de Queens Own Rifles of Canada sneuvelden. Het was daarom de expliciete wens van de veteranen om in Wons hun monument te plaatsen. Op deze Honour Roll staan de namen van hun kameraden die vanaf D-Day tot de bevrijding het leven lieten.
