Kleine Bredeplaats 18
Harlingen
Levie Pais is één van de tien kinderen van Joseph en Sara Pais-Speijer. Hij trouwt met Adriana Rood uit Den Haag. Het paar gaat op de Kleine Bredeplaats 18 wonen, pal naast de groentezaak van de familie Pais.
Hier schon mal ein Vorgeschmack
Das könnte dich auch interessieren
De 'cocosnootpartij' van Levie Pais
Levie Pais is één van de tien kinderen van Joseph en Sara Pais-Speijer. Hij trouwt met Adriana Rood uit Den Haag. Het paar gaat op de Kleine Bredeplaats 18 wonen, pal naast de groentezaak van de familie Pais.
Levie neemt later de groentezaak van zijn vader over, samen met zijn zus Esther en zijn broers Salomon en Abraham. Maar hij werkt ook een tijdje voor Salomon van Messel. Die drijft een paar straten verderop een ‘vennootschap tot het exploiteren van eener fabriek van borstelwerk en aanverwante artikelen en het drijven van een winkel in koloniale waren’. In de Borstelsteeg staat een herstelfabriekje, waarvoor nog wel eens een ‘bekwame Haarschoonmaker’ wordt gevraagd – wie weet was Levie dat.
In de synagoge vervangt Levie soms de Rabbijn, die naast zijn andere taken ook als chazzan de traditionele melodieën zingt, als voorzanger. Maar in zijn leven is plaats voor méér dan alleen zijn werk en zijn geloof. Hij komt op het idee voor de jeugd een straatkaatswedstrijd te houden, waarbij gestreden wordt om punten kokosnoot en (vooral) pinda’s. Bij de jaarlijkse ‘cocosnootwedstrijd’ is zelfs een Levie Pais-beker te winnen.
Levie en zijn vrouw Adriana worden in november 1942 van huis gehaald en op transport gezet naar Westerbork. Maar ‘zijn’ kaatspartij wordt na de oorlog nieuw leven ingeblazen. En nog steeds is de zomerse kaatspartij op de Lanen voor honderden kaatsers en duizenden toeschouwers een van de hoogtepunten van het sportieve jaar.
Hier finden Sie Kleine Bredeplaats 18
Kleine Bredeplaats 18Harlingen Route planen
vanaf jouw locatie
-
Noorderbegraafplaats
Noorderbegraafplaats
Vijftien geallieerde vliegers en vijftien verzetsslachtoffers vinden hun laatste rustplaats op de Noorderbegraafplaats in Leeuwarden. Ook worden er tijdens de Tweede Wereldoorlog bijna 450 gesneuvelde Duitse militairen begraven. Hun stoffelijke resten worden in 1958 overgebracht naar de Duitse oorlogsbegraafplaats Ysselsteyn.
Kort na het begin van de bezetting wordt de Noorderbegraafplaats aan het Leeuwarder Schapendijkje in gebruik genomen als militair ereveld. De eerste teraardebestelling van Duitse oorlogsdoden vindt er op 9 augustus 1940 plaats. Bij de bevrijding liggen op het Ehrenfriedhof bijna 450 Duitse militairen, die in 1958 collectief worden overgebracht naar de Kriegsgräberstätte Ysselsteyn bij Venray.
Het aantal geallieerde militairen dat vanaf juli 1941 op de begraafplaats een laatste rustplaats krijgt is qua aantal veel geringer. Nu nog liggen dertien Engelsen en twee Nieuw-Zeelanders begraven onder een rij karakteristieke witte headstones op regel 23 van de 2e afdeling. Oorspronkelijk waren er meer geallieerde oorlogsgraven. Twee Amerikanen en een Canadees zijn na de bevrijding herbegraven op de erevelden in Margraten en Holten.
In alle nu nog aanwezige geallieerde oorlogsgraven zijn bemanningsleden van vliegtuigen begraven. Van hen zijn alleen David Kay Foster en Robert Stanley Ling in de gemeente Leeuwarden gesneuveld. Hun Mosquito jachtbommenwerper stort op 28 mei 1944 neer op het vliegveld na een beschieting door luchtafweergeschut. De overige vliegeniers komen om een andere reden op de Noorderbegraafplaats terecht. Albert Hayes, Len Townrow en Michael John Boyle worden alle drie zwaargewond overgebracht naar het Bonifatiusziekenhuis en sterven daar ondanks de goede zorgen van de Duitse medische staf.
Jarenlang onderzoek door de Stichting Missing Airmen Memorial Foundation (SMAMF) in samenwerking met de Bergingsdienst van de Koninklijke Luchtmacht achterhaalt de identiteit van de zes gesneuvelden in het eerste graf. Het gaat om de bemanning van Wellington R1397. Het vliegtuig stort op 25 juli 1941 bij Boazum neer na een luchtaanval op Emden en is het eerste toestel dat crasht op het Friese vasteland. In 2015 zijn in aanwezigheid van nabestaanden twee nieuwe grafstenen met de namen van de bemanning door een legerpredikant ingezegend. De oude, naamloze, steen is nog te bezichtigen in het Fries Verzetsmuseum.
Ook liggen er vijftien verzetsslachtoffers begraven op de Noorderbegraafplaats, op een speciaal daarvoor ingericht ereveld. Op de grafmonumenten staat de tekst:
‘Fallen yn ‘e striid tsjin ûnrjocht en slavernij - dat wy yn frede foar rjocht en frijdom weitsje’
‘Gevallen in de strijd tegen onrecht en slavernij, opdat wij in vrede voor recht en vrijheid waken.’
Het meest in het oog springend zijn de drie zij aan zij geplaatste monumenten van de broers Mark, Klaas en Hyltje Wierda, die op 11 april 1945, enkele dagen voor de bevrijding, werden gefusilleerd bij Dronrijp.
De oorlogsgraven op de Noorderbegraafplaats zijn geadopteerd door vijf scholen uit Leeuwarden, die elk jaar op 15 april een herdenking organiseren.
Ook achter de grafmonumenten voor de Joodse familie Suskind (graf 03/-/24 /04) gaat een tragisch oorlogsverhaal schuil. MTS-leraar Willy Süskind stapte samen met zijn vrouw en zoon uit het leven, één dag na de Duitse inval in Nederland.
Helemaal achter op de begraafplaats herinnert een bijzonder grafmonument eveneens aan een oorlogsdrama. Het beeld van een treurende vrouw is geplaatst op het graf van Johanna Wilhelmina te Winkel en haar zoontje Hans, beiden slachtoffer van afgedwaalde bommen op de Julianastraat in 1942 (graf 04/1b/10).
-
Voormalige Gereformeerde Kerk Oudebildtzijl
Voormalige Gereformeerde Kerk Oudebildtzijl
