Schritsen 10
Harlingen
Oudste zoon Sally treedt in de voetsporen van zijn trotse vader, als hij in maart 1938 wordt geïnstalleerd als leraar van de Joodse gemeente in Harlingen. Opperrabbijn A.S. Levisson, Sally’s ouders en zijn verloofde Anna Rosa van Gelder zijn er bij.
Neem alvast een kijkje
De chazzan, rebbe en sjouchet van Harlingen
Oudste zoon Sally treedt in de voetsporen van zijn trotse vader, als hij in maart 1938 wordt geïnstalleerd als leraar van de Joodse gemeente in Harlingen. Opperrabbijn A.S. Levisson, Sally’s ouders en zijn verloofde Anna Rosa van Gelder zijn er bij. Kort na de installatie trouwen ze en op 3 juni 1939 wordt hun dochtertje Mathilde Henriëtte geboren. Het pasgetrouwde paar neemt zijn intrek in de dienstwoning naast de synagoge in de Raamstraat.
In een kleine Joodse gemeente zoals Harlingen moet de leraar van alle markten thuis zijn. Sally Hes is zowel chazzan (voorzanger in de synagoge en leider van de dienst), rebbe (leraar) als sjouchet (ritueel slachter). Bovendien is hij secretaris van de kerkenraad en geeft hij de Joodse kinderen op de schoolvrije woensdagmiddagen les in de Joodse geschiedenis, Tenach (Bijbel) en de Talmoed.
Op 5 november 1941 gooit een Engelse bommenwerper een bom van 2000 pond boven Harlingen af, waarschijnlijk om de scheepswerf middenin de stad te treffen. Misschien een menselijke fout, misschien onwennigheid omdat een zwaardere bom wordt gebruikt dan de gebruikelijke van 250 pond? Feit is dat er 13 doden vallen. Zo’n 45 huizen worden onbewoonbaar en 450 raken beschadigd, net als een school en de katholieke kerk. Ook de synagoge en de dienstwoning van rebbe Hes liggen in puin. Het gezin verhuist naar Schritsen 10.
Ruim een half jaar later wordt Sally Hes weggevoerd naar een Joods werkkamp. Onder het mom van ‘gezinshereniging’ volgen later zijn vrouw Anna en hun dochtertje Mathilde Henriëtta. Sally Hes zal uiteindelijk aan een niet behandelde infectieziekte bezwijken.
-
Molkwerum - Bocht van Molkwerum - Vogelkijkhut Swan
Molkwerum - Bocht van Molkwerum - Vogelkijkhut Swan
-
De sluis van Ouwe Syl
De sluis van Ouwe Syl
(beluister hier het audioverhaal)
Waar anders dan hier spreek je af met dorpsgenoten? Op de 'pyp' natuurlijk: de brug over de zijl, de sluis. De sluis is het natuurlijke middelpunt van Oudebildtzijl. Het dorp dankt zijn ontstaan én naam aan de sluis. In het Bildtse dialect dat hier gesproken wordt: Ouwe Syl.
De sluis – van hout - wordt in 1507 in de pas aangelegde vijftien kilometer lange dijk getimmerd en is onderdeel van een grootschalige inpoldering. 'Skep foor skep' veroveren arbeiders hier land op zee, de vroegere monding van de Middelzee om precies te zijn. De sluis, op de plek waar de Oude Rij in zee stroomt, zorgt voor afwatering van de vruchtbare polder. Schepen kunnen via de schutsluis naar de Waddenzee en terug landinwaarts. Aanleggen kan bij de kolk, een klein haventje achter het café.
Een eeuw later, rond 1600 is alweer land aangeslibd en komt er een nieuwe afwateringssluis twee kilometer noordwaarts: de Nije Syl (de nieuwe zijl, sluis), waar ook een gehucht ontstaat. Het dorp met de oude sluis verandert dan van Bildtsyl naar Ouwe-Syl.
Toch is de sluis van het oude Bildt nog steeds onderdeel van de waterkering. De dijk functioneert namelijk nog als slaperdijk, een reservedijk dus. De eikenhouten deuren die je in de sluis ziet hangen kúnnen het water tegenhouden. Ze zijn in 2006 geplaatst omdat de oorspronkelijke deuren waren verdwenen. Tot die tijd lagen er tientallen balken achter het café, die in geval van nood in de sluis geschoven konden worden.
De Sylsters zullen tegenwoordig niet wakker liggen van hoog water. Een paar eeuwen geleden was dat wel anders. Als er tijdens Kerst 1717 een stormvloed over de kust raast bijvoorbeeld. Het zoute zeewater dreigt de polders in te stromen en de sluis begeeft het bijna. De heldhaftige timmerman Krelis Anne laat de Sylsters als de wiedeweerga een huis afbreken en het puin in de sluis storten. Het dorp is gered, net als het achterland. Iemand die goed bevelen uit kan delen staat hier op 'e Syl nog altijd bekend als iemand die 'ken kommendere als Baas Krelis.'
Ingesproken door:
Als architect leeft Alex van de Beld tussen twee werelden; de wereld van het landschap en de natuur, met daarnaast de wereld van de kunst en de cultuur. Alex werkt al zijn hele leven om die werelden te verbinden. Dat is volgens hem nu meer dan ooit nodig, willen we een nieuwe toekomst ontwerpen.Alex leerde Joop Mulder in de aanloop naar 2018 kennen. “Joop was iemand die verschillende culturen bij elkaar bracht, zoals een sluis water met elkaar verbindt. Dat is meer en meer nodig om een inspirerende leefomgeving te maken waarin iedereen zijn plek vindt. Daarom zullen we Joop Mulder missen. Maar we gaan met zijn mentaliteit, creativiteit en zijn sense of place aan de slag voor het landschap van de toekomst.”
Dit verhaal is onderdeel van de route Gemalen Verhalen van Sense of Place
