Radiolichtschip Jenni Baynton
Harlingen
Zendschip, voormalig lichtschip zowel langs de steiger als verankerd op zee beschikbaar voor rondleidingen, exposities, akoestische concertjes en radio-uitzendingen.
Neem alvast een kijkje
Ook leuk
Het lichtschip is in 1949 gebouwd als lichtschip voor de Engelse kust. Na 40 jaar schepen naar veilige havens geloodst te hebben is het schip van 1991 tot 2000 in Rotterdam als discotheek gebruikt. Vanaf 2005 is het schip omgebouwd tot zendschip en diende als uitzendlocatie voor Radio Waddenzee, Radio Seagull en diverse andere stations. Het schip is sinds 2024 ook te huur voor andere dan radio-gerelateerde activiteiten. Een aantal ruimtes, waaronder een kleine theaterzaal, is separaat of gecombineerd te gebruiken als locatie voor team-building activiteiten, akoestsche concertjes en recitals, exposities, vergaderingen en colleges. Het schip heeft naast een grote en een kleine publieksruimte, drie radiostudio's aan boord. Het kan 12 mensen accommoderen qua slaapplek. Er is een natte ruimte met wasgelegenheid, een kombuis en een heus helikopterdek waarop buitenconcerten gegeven kunnen worden.
Doordat het schip zelfvoorzienend is kan het ingezet worden vanaf de ligplaats langs de steiger, maar ook vanaf een ankerplaats op de Waddenzee.
Duurzame ondernemer
Bij Radiolichtschip Jenni Baynton staat duurzaamheid hoog in het vaandel!
-
Duurzaam gebruik van water
Drinkwater aan boord van een schip is een schaars goed. Bij elk tappunt wordt gewezen op de noodzaak het gebruik te minimaliseren. Het badwater wordt (her)gebruikt om de toiletten door te spoelen.
Hier vind je Radiolichtschip Jenni Baynton
ZuiderpiersteigerNieuwe Willemskade (t/o nr 8)
8862 RZ Harlingen Plan je route
vanaf jouw locatie
-
Molkwerum - Bocht van Molkwerum - Vogelkijkhut Swan
Molkwerum - Bocht van Molkwerum - Vogelkijkhut Swan
-
De sluis van Ouwe Syl
De sluis van Ouwe Syl
(beluister hier het audioverhaal)
Waar anders dan hier spreek je af met dorpsgenoten? Op de 'pyp' natuurlijk: de brug over de zijl, de sluis. De sluis is het natuurlijke middelpunt van Oudebildtzijl. Het dorp dankt zijn ontstaan én naam aan de sluis. In het Bildtse dialect dat hier gesproken wordt: Ouwe Syl.
De sluis – van hout - wordt in 1507 in de pas aangelegde vijftien kilometer lange dijk getimmerd en is onderdeel van een grootschalige inpoldering. 'Skep foor skep' veroveren arbeiders hier land op zee, de vroegere monding van de Middelzee om precies te zijn. De sluis, op de plek waar de Oude Rij in zee stroomt, zorgt voor afwatering van de vruchtbare polder. Schepen kunnen via de schutsluis naar de Waddenzee en terug landinwaarts. Aanleggen kan bij de kolk, een klein haventje achter het café.
Een eeuw later, rond 1600 is alweer land aangeslibd en komt er een nieuwe afwateringssluis twee kilometer noordwaarts: de Nije Syl (de nieuwe zijl, sluis), waar ook een gehucht ontstaat. Het dorp met de oude sluis verandert dan van Bildtsyl naar Ouwe-Syl.
Toch is de sluis van het oude Bildt nog steeds onderdeel van de waterkering. De dijk functioneert namelijk nog als slaperdijk, een reservedijk dus. De eikenhouten deuren die je in de sluis ziet hangen kúnnen het water tegenhouden. Ze zijn in 2006 geplaatst omdat de oorspronkelijke deuren waren verdwenen. Tot die tijd lagen er tientallen balken achter het café, die in geval van nood in de sluis geschoven konden worden.
De Sylsters zullen tegenwoordig niet wakker liggen van hoog water. Een paar eeuwen geleden was dat wel anders. Als er tijdens Kerst 1717 een stormvloed over de kust raast bijvoorbeeld. Het zoute zeewater dreigt de polders in te stromen en de sluis begeeft het bijna. De heldhaftige timmerman Krelis Anne laat de Sylsters als de wiedeweerga een huis afbreken en het puin in de sluis storten. Het dorp is gered, net als het achterland. Iemand die goed bevelen uit kan delen staat hier op 'e Syl nog altijd bekend als iemand die 'ken kommendere als Baas Krelis.'
Ingesproken door:
Als architect leeft Alex van de Beld tussen twee werelden; de wereld van het landschap en de natuur, met daarnaast de wereld van de kunst en de cultuur. Alex werkt al zijn hele leven om die werelden te verbinden. Dat is volgens hem nu meer dan ooit nodig, willen we een nieuwe toekomst ontwerpen.Alex leerde Joop Mulder in de aanloop naar 2018 kennen. “Joop was iemand die verschillende culturen bij elkaar bracht, zoals een sluis water met elkaar verbindt. Dat is meer en meer nodig om een inspirerende leefomgeving te maken waarin iedereen zijn plek vindt. Daarom zullen we Joop Mulder missen. Maar we gaan met zijn mentaliteit, creativiteit en zijn sense of place aan de slag voor het landschap van de toekomst.”
Dit verhaal is onderdeel van de route Gemalen Verhalen van Sense of Place
