Kleine Bredeplaats 16
Harlingen
Rond 1900 is de familie Pais een prominente familie in de Harlinger gemeenschap. En een grote ook: er worden 10 kinderen geboren. Vader Joseph gaat samen met zijn zoons Salomon en Abraham de stad in om waar uit te venten.
Neem alvast een kijkje
Abraham, Salomon en Esther Pais
Rond 1900 is de familie Pais een prominente familie in de Harlinger gemeenschap. En een grote ook: er worden 10 kinderen geboren. Vader Joseph heeft op de stoep een toonbank staan. Daarop worden tonnetjes met zuur, komkommers, augurkjes, uitjes, kokosnoten, hazelnoten, pinda’s, dadels, vijgen, sinaasappelen, peren en appels uitgestald. Samen met zijn zoons Salomon en Abraham gaat vader Joseph de stad in om de waar uit te venten. Ze nemen manden, gevuld met lekkernijen, aan een juk mee langs de deuren.
Als vader in 1921 overlijdt wordt de handel in groente, aardappelen, ‘fruit en visch’ voortgezet door de kinderen Abraham, Esther, Levie en Salomon. Iedere dag wordt met drie karren in de stad gevent, met als trekhonden Hekkie, Juno en Pluto. Ook is er een paard en wagen – het paard heeft een blauw en een bruin oog. Op maandag, woensdag en vrijdagmiddag wordt bij de plaatselijke groenteveiling verse waar gekocht, die met de handkar naar de winkel wordt gereden - een zwaar karwei.
In die tijd zijn de winkels nog elke dag tot acht uur ’s avonds open, behalve vrijdags. Dan sluit de winkel om vier uur al en begint de sabbath. Medewerkers van de firma Pais krijgen dan een portie pinda’s mee naar huis en het personeel mag bij de sigarenzaak op de hoek van de straat een pakje Pirate sigaretten halen. Zaterdags worden de karren schoongemaakt en de koperen stangen ervan gepoetst. Om half vier gaat de winkel weer open.
Salomon, Abraham en hun zuster Esther worden alle drie gedeporteerd en eindigen in vernietigingskamp Auschwitz.
Vergelijkbare plaatsen
Bekijk alles-
Molkwerum - Bocht van Molkwerum - Vogelkijkhut Swan
Molkwerum - Bocht van Molkwerum - Vogelkijkhut Swan -
De sluis van Ouwe Syl
Accepteer cookies om deze content te zien.
De sluis van Ouwe Syl
(beluister hier het audioverhaal)
Waar anders dan hier spreek je af met dorpsgenoten? Op de 'pyp' natuurlijk: de brug over de zijl, de sluis. De sluis is het natuurlijke middelpunt van Oudebildtzijl. Het dorp dankt zijn ontstaan én naam aan de sluis. In het Bildtse dialect dat hier gesproken wordt: Ouwe Syl.
De sluis – van hout - wordt in 1507 in de pas aangelegde vijftien kilometer lange dijk getimmerd en is onderdeel van een grootschalige inpoldering. 'Skep foor skep' veroveren arbeiders hier land op zee, de vroegere monding van de Middelzee om precies te zijn. De sluis, op de plek waar de Oude Rij in zee stroomt, zorgt voor afwatering van de vruchtbare polder. Schepen kunnen via de schutsluis naar de Waddenzee en terug landinwaarts. Aanleggen kan bij de kolk, een klein haventje achter het café.
Een eeuw later, rond 1600 is alweer land aangeslibd en komt er een nieuwe afwateringssluis twee kilometer noordwaarts: de Nije Syl (de nieuwe zijl, sluis), waar ook een gehucht ontstaat. Het dorp met de oude sluis verandert dan van Bildtsyl naar Ouwe-Syl.
Toch is de sluis van het oude Bildt nog steeds onderdeel van de waterkering. De dijk functioneert namelijk nog als slaperdijk, een reservedijk dus. De eikenhouten deuren die je in de sluis ziet hangen kúnnen het water tegenhouden. Ze zijn in 2006 geplaatst omdat de oorspronkelijke deuren waren verdwenen. Tot die tijd lagen er tientallen balken achter het café, die in geval van nood in de sluis geschoven konden worden.
De Sylsters zullen tegenwoordig niet wakker liggen van hoog water. Een paar eeuwen geleden was dat wel anders. Als er tijdens Kerst 1717 een stormvloed over de kust raast bijvoorbeeld. Het zoute zeewater dreigt de polders in te stromen en de sluis begeeft het bijna. De heldhaftige timmerman Krelis Anne laat de Sylsters als de wiedeweerga een huis afbreken en het puin in de sluis storten. Het dorp is gered, net als het achterland. Iemand die goed bevelen uit kan delen staat hier op 'e Syl nog altijd bekend als iemand die 'ken kommendere als Baas Krelis.'
Ingesproken door:
Als architect leeft Alex van de Beld tussen twee werelden; de wereld van het landschap en de natuur, met daarnaast de wereld van de kunst en de cultuur. Alex werkt al zijn hele leven om die werelden te verbinden. Dat is volgens hem nu meer dan ooit nodig, willen we een nieuwe toekomst ontwerpen.Alex leerde Joop Mulder in de aanloop naar 2018 kennen. “Joop was iemand die verschillende culturen bij elkaar bracht, zoals een sluis water met elkaar verbindt. Dat is meer en meer nodig om een inspirerende leefomgeving te maken waarin iedereen zijn plek vindt. Daarom zullen we Joop Mulder missen. Maar we gaan met zijn mentaliteit, creativiteit en zijn sense of place aan de slag voor het landschap van de toekomst.”
Dit verhaal is onderdeel van de route Gemalen Verhalen van Sense of Place
Routes in de buurt
Bekijk alles-
Waddenzeedijk - Herbaijum | Elfstedenpad: etappe 9
Waddenzeedijk - Herbaijum | Elfstedenpad: etappe 9(18.0 km)Kimswerd