Reginakerk Zweins
Zweins
Zweins is een dorpje ten oosten van de stad Franeker. De Reginakerk alhier werd in 1782 gebouwd in de vorm van een koepelkerk, op de plek waar ooit een middeleeuwse voorganger stond.
Neem alvast een kijkje
Zweins is een dorpje ten oosten van de stad Franeker. De Reginakerk alhier werd in 1782 gebouwd in de vorm van een koepelkerk, op de plek waar ooit een middeleeuwse voorganger stond.
De koepelkerk kreeg een torentje in het midden, iets wat je in Friesland niet veel ziet.
De verbouwing werd destijds grotendeels betaald door de adellijke familie Kingma die rondom Zweins veel landgoederen bezat. Rouwborden en grafstenen herinneren aan deze en andere adellijke families. Bijzonder is de memoriesteen aan de noord-oost muur: een herinnering aan de vroege dood van Jaeycke van Viersen, de echtgenote van Ignatius thou Kingma.
Het prachtige, authentieke donkerbruine interieur is in één stijl uitgevoerd door Hermanus Berkenbijl.
In de kerk staat een tufstenen beeld van de heilige Regina, aan wie de kerk is gewijd. Zonder veel moeite kan men hierin de beeltenis van onze huidige princes Beatrix herkennen.
De Reginakerk is eigendom van de Stichting Âlde Fryske Tsjerke en het kerkhof is nog eigendom van de Protestantse Gemeente van Ried Skingen. Er is een lokale commissie die voor de kerk zorgt.
Meer weten over de kerk? Klik dan hier
-
Franeker bevrijd
Franeker bevrijd
Op 15 april 1945 wordt Franeker bevrijd. ‘s Middags bereikt een verkenningseenheid van de Royal Canadian Dragoons, komend vanuit Leeuwarden, als eerste de stad. Diezelfde dag trekken de overgebleven Duitse militairen zich terug richting Harlingen. Om hun aftocht te dekken blazen ze de brug aan het Leeuwarderend op.
In de vroege ochtend van zondag 15 april heerst in Franeker een gespannen stilte. Volgens de geruchten zouden de Canadezen Leeuwarden al in handen hebben en nu onderweg zijn naar Franeker. Reikhalzend wordt naar de komst van de Tommies uitgekeken. Maar er zijn nog Duitse soldaten in de stad. Dan wordt de stilte verscheurd door drie geweerschoten die waarschuwen voor een enorme ontploffing.
Om hun aftocht in de richting van Harlingen te dekken, blazen de bezetters de brug aan het Leeuwarderend, die meestal Saakstra’s brug wordt genoemd, op. Saakstra’s brug is een essentieel punt in de enige doorgaande route van Leeuwarden naar de havenstad. Het taaie stalen bouwwerk geeft zich echter niet zomaar gewonnen. Tot vijf maal toe moet er een springlading tot ontploffing worden gebracht, alvorens de Duitsers het genoeg vinden en haastig vertrekken. De omliggende panden lopen veel schade op. Vooral het Bondshotel, tegenwoordig de Stadsherberg, moet het ontgelden.
Onmiddellijk beginnen de inwoners van Franeker aan een provisorisch herstel. Bij het station liggen spoorstaven, die door een grote groep mannen op de schouder naar de brug worden gedragen en van kant naar kant worden gelegd. Bielzen komen daar overheen te liggen. Als het werk bijna klaar is, staat de eerste Canadese verkenningswagen al te wachten. In de middag rijdt een grote colonne Canadees oorlogsmaterieel, waaronder tanks, over de straatweg vanaf Leeuwarden naar Franeker.
Van heinde en ver is de plaatselijke bevolking naar de straatweg gegaan om het spektakel te bekijken. Aangekomen in Franeker volgt een ware zegetocht door de stad. ’s Avonds trekt het zware materieel zich weer terug richting Leeuwarden, maar de volgende dag, maandag 16 april, rijdt de colonne opnieuw door Franeker om op te rukken naar Harlingen.
De Canadezen vestigen een hoofdkwartier in het monumentale stadhuis. Ze blijven er nog tot het eind van 1945, alvorens terug te keren naar huis.
