Bedelaarsteeg
Harlingen
De achterkant van de samenleving Rond 1800-1850 wonen in deze steeg onder andere een wever, een varensgezel, een pakhuisknecht en een ‘parapluimaker’. En kennelijk dolen hier ook arme sloebers rond die proberen te leven van andermans geld. Eé...
Neem alvast een kijkje
Ook leuk
De achterkant van de samenleving
Rond 1800-1850 wonen in deze steeg onder andere een wever, een varensgezel, een pakhuisknecht en een ‘parapluimaker’. En kennelijk dolen hier ook arme sloebers rond die proberen te leven van andermans geld. Eén straat noordelijker, aan de Voorstraat, wonen de meer welvarende Harlingers. Aan het ‘voeteneind’ van hun diepe achtertuinen staan stallen, wagenhuizen en bijvoorbeeld ook een mangelkamer. Daar wordt de was tussen houten rollen glad geperst zodra die op de wasbleek achter het huis is gedroogd. Om overlast van bedelaars en landlopers in de achterstraatjes en stegen te verminderen wordt in Nederland in 1818 de Maatschappij van Weldadigheid opgericht. Die haalt armen en hulpbehoevenden naar Drenthe, waar ze op modelboerderijtjes een vak kunnen leren. De steden zijn ondertussen bevrijd van de hinder. Via intekenlijsten betalen de inwoners hier voor – een vroege vorm van crowd funding. Ook vanuit Harlingen zijn op deze manier ‘paupers’ naar de woeste gronden in het oosten gestuurd, en niet altijd goedschiks…
-
Van Wehrmachtlager naar interneringskamp voor collaborateurs
Van Wehrmachtlager naar interneringskamp voor collaborateurs
In 1941 bouwde de Wehrmacht op het kaatsveld van de k.v. Eendracht aan de Riedkade een barakkenkamp voor de militairen van de Marine Flak Abteilung 246. In dit voormalige Wehrmachtlager werd na de oorlog het interneringskamp Barka ingericht.
‘Barka’ was het barakkenkamp van de Marine Flak Abteilung 246 (Luchtafweergeschut). Het grootste deel van de oorlog bemanden kanonniers van de Marine Flak Abteilung 246 de batterijen op de eilanden, het hoofdkwartier zat hier in Harlingen.
Barka lag aan de Ried. Aan de andere kant van dit water lagen ten tijde van de bevrijding kwekerijen en boomgaarden. Omdat de brug over de Ried ter hoogte van de Midumerlaan door de Duitsers was vernield gingen de eerste infanteristen via de boomgaard van de familie Hoogland wadend door de Ried naar deze woonwijk, genaamd het Rode Dorp. Kort daarna hebben ze een noodbrug geslagen. De buurt werd daarna straat voor straat gezuiverd van Duitsers.Het barakkenkamp kreeg direct na de bevrijding al een andere bestemming. Er werd meteen begonnen met de herinrichting van het barakkenkamp tot interneringskamp. Het behield de naam Barka, en diende voortaan als interneringskamp voor “landverraderlijke” personen: mensen die verdacht werden van collaboratie met de bezetter (collaborateurs). Het ging hier om kleine verraders, NSB’ers, leden van het Nederlandse Volksdienst en de Nationaal Socialistische Vrouwen Organisaties en vrouwen die een relatie hadden (gehad) met een Duitse militair.
De Binnenlandse Strijdkrachten (BS) waren in het begin verantwoordelijk voor de bewaking. Op 7 mei 1945 werd formeel het gezag overgedragen aan het Militair Gezag, maar de BS hielp ook nog om het kamp te bewaken.
Na de bevrijding werden eerst alleen “foute” Harlingers in Barka ondergebracht. Daarna volgden ook arrestanten die in het rechtsgebied Harlingen woonden of hadden gewoond. Zo werd ook de naar Terschelling gevluchte NSB-burgemeester Dekker op 8 juni 1945 naar Harlingen overgebracht en op 13 juli in Barka geplaatst. Daar zaten op dat moment ook al zeven andere NSB-burgemeesters.
Uiteindelijk werden ook uit andere provincies gevangenen in Barka geïnterneerd. Daaronder ook Duitse krijgsgevangenen en Nederlandse SS’ers. Zij werden ingezet om mijnenvelden en munitie te ruimen in de omgeving van Harlingen en de Afsluitdijk.
In Barka zijn in het begin vijfhonderd en later zelfs achthonderd personen tegelijkertijd geïnterneerd geweest. Het kamp Barka heeft tot 26 november 1946 gefunctioneerd.
-
Schiermonnikoog - Westerplas - Vogelkijkhut
Schiermonnikoog - Westerplas - Vogelkijkhut
